Frame like Hillary: wees trouw aan je eigen verhaal

Soms loop je een discussie uit met het gevoel dat je helemaal niet jouw kant van het verhaal hebt kunnen laten zien. Zonde, want dat is toch echt de enige manier om de ander te kunnen overtuigen. Maar hoe komt dat? Vaak zal het zo zijn dat je verleid bent door de ander om op zijn of haar speelbord te spelen. In plaats van jouw eigen frame neer te zetten, heb je alle moeite gestoken in het ontkrachten van het verhaal van de ander. Maar heeft dat echt zin gehad?

Door de aandacht op het frame van de ander te blijven richten, is het risico groot dat je dat verhaal alleen maar versterkt. Wat je aandacht geeft groeit. Dus focus liever op je eigen frame. Jouw podium, jouw verhaal! Zo zorg je ervoor dat het frame van de ander tenminste een waardige concurrent krijgt. We zagen in het laatste televisiedebat tussen presidentskandidaten Hillary Clinton en Donald Trump een heel concreet voorbeeld van hoe je dat doet.

Twee krachtige frames in één arena

Het onderwerp van discussie? Abortus. Dit is een onderwerp dat door Republikeinen en Democraten compleet anders geframed wordt. Trump richt zijn verhaal op het ongeboren kind. De kwetsbare foetus die niet voor zichzelf kan opkomen en bruut wordt vermoord. Deze (ongeboren) kinderen moeten in bescherming genomen worden. Tegenstanders van abortus noemen zichzelf dan ook ‘pro-life’ en vertellen grafische verhalen over ‘late term partial birth abortion’, waarbij ze benadrukken hoe akelig de procedure is om de foetus (die er dan al behoorlijk als volgroeid kind uit kan zien) uit de baarmoeder te verwijderen.

Clinton, die pro abortus is, heeft alles te verliezen zolang het ongeboren kind in de hoofdrol blijft. Je wil niet in een discussie belanden over vanaf wanneer een kind echt een kind is in de baarmoeder. Want dan gaat de discussie alsnog over wanneer je een leven beëindigt en dat is hoe dan ook een weinig sympathieke invalshoek. De beweging die opkomt voor abortus kiest dan ook een totaal ander frame. Ze noemen zichzelf ‘pro-choice’. Hun verhaal gaat niet over de foetus, maar over de keuzevrijheid van de vrouw die zwanger is. Zij vertellen vooral verhalen over vrouwen die in levensgevaar komen door de zwangerschap, verkracht zijn of een niet levensvatbare vrucht dragen. Zo komt de focus te liggen op een ander probleem (niet die van de foetus, maar van de vrouw) en draait het zwaartepunt van de discussie weer naar een onderwerp (vrouwenrechten) waar je wat te winnen hebt.

Blijf bij jouw frame en hap niet te veel

In het debat worden beide kandidaten gevraagd naar hun standpunt over abortus. Clinton wordt gevraagd: hoe ver wilt u gaan? 'You have been quoted that the fetus has no constitutional rights, you also voted against a ban on late term partial birth abortions. Why?' Deze vraag is gesteld vanuit het frame van de tegenstanders van abortus en dus allesbehalve neutraal. In de praktijk vallen mensen vaak in deze valkuil en beantwoorden de vraag dan inhoudelijk vanuit het frame dat in de vraag verwerkt zit. Heel gevaarlijk. Maar Hillary laat zich niet vangen. Ze blijft keurig in haar eigen frame.

Bekijk het fragment en let op de volgende slimme dingen die ze doet:

1. Gebruik geen termen van de tegenstander (ze herhaalt niks uit de vraag)
2. Benadruk je eigen waarden (I do not think that the US government should be stepping in and making those personal of decisions)
3. Maak je visie concreet via voorbeelden (I have met with women that have experienced…)

Zo blijft ze keurig haar eigen verhaal vertellen en raakt ze niet in de problemen door de vraagstelling!